سایت عصر اسلام

 

     

 
 
             

کیبورد فارسی

جستجوی پیشرفته

 

12 ارديبهشت 1404 04/11/1446 2025 May 02

 

فهـرست

 
 
  صفحه اصلی
  پيامبر اسلام
  پيامبران
  خلفاى راشدين
  صحابه
  تابعين
  قهرمانان اسلام
  علما، صالحان وانديشمندان
  خلفاى اموى
  خلفاى عباسى
  خلفاى عثمانى
  دولتها و حكومتهاى متفرقه
  جهاد و نبردهاى اسلامی
  اسلام در دوران معاصر
  آينده اسلام و علامات قيامت
  عالم برزخ و روز محشر
  بهشت و دوزخ
  تاریخ مذاهب و ادیان دیگر
  مقالات تاریخی متفرقه
  شبهات و دروغ‌های تاریخی
  تمدن اسلام
  كتابخانه
  کلیپهای صوتی
  کلیپهای تصویری
  عضویت در خـبرنامه
  در مـورد سایت
  ارتبـاط با ما
  تمـاس با ما
 
 
 

آمـار سـا یت

 
تـعداد کلیپهای صوتي: 786
تـعداد کلیپهای تصويري: 0
تـعداد مقالات متني: 1144
تـعداد كل مقالات : 1930
تـعداد اعضاء سايت: 575
بازدید کـل سايت: 7629588
 
 

تبـلیغـا  ت

 

سایت جامع فتاوی اهل سنت و جماعت

سایت مهتدین

 
 

 

 

 

 

 

شماره: 1   تعداد بازدید: 5789 تاریخ اضافه: 2011-05-06

سازمان رابطهٔ جهان اسلام (رابطة العالم الإسلامي)

سازمان رابطه عالم اسلامی (رابطة العالم الاسلامی) یکی از بزرگترین و مشهورترین مؤسسات بین‌المللی جهان اسلام به شمار می‌رود که در راستای دعوت به اسلام، گسترش اصول و آموزه‌های دین مبین، کمک به مسلمانان در حل معضلات و مشکلات‌شان در اقصی نقاط جهان و اجرای پروژه‌های آموزشی، تربیتی و فرهنگی مسلمین و نیز توسعه و تشویق به گفتگوی تمدنها و پرهیز از خشونت فعالیت می‌کند و مقر آن در مکه مکرمه است.

این سازمان در مدت چهل و پنج سال فعالیت خود توانسته است خدمات شایانی به مسلمانان جهان ارائه کند و به عنوان نماینده جوامع مسلمان در بسیاری از کشورهایی که دارای اقلیت مسلمان هستند، شناخته شود و در مجامع بین‌المللی اعتبار بالایی را نصیب خود کند.

سازمان رابطه عالم اسلامی طبق تصویب اولین کنفرانس عمومی اسلام در مکه مکرمه، در 14 ذی‌الحجه 1381 هجری قمری مصادف با 18 می 1962 میلادی تأسیس شد و مقرر گردید که در راستای تحقق اهداف خود از تمام وسایل ممکنه که تعارضی با احکام شریعت ندارند، استفاده کند.

هم اکنون این سازمان دارای چندین موسسه وابسته، نمایندگی‌هایی در پنج قاره دنیا، و مراکز آموزشی، فرهنگی و دینی‌ای در چندین کشور اسلامی و غیر اسلامی است. و نیز در سازمان علمی، آموزشی و فرهنگی ملل متحد "یونسکو" و صندوق کودکان ملل متحد "یونیسف" عضویت دارد. به عنوان عضو ناظر در سازمان کنفرانس اسلامی نیز مشارکت دارد و در تمام اجلاس‌های سازمان کنفرانس اسلامی، اعم از اجلاس وزرای خارجه و دیگر برنامه‌های آن حضور می‌یابد. همچنین این سازمان عضو ناظر شورای اقتصادی اجتماعی سازمان‌های غیردولتی و مشاور سازمان ملل متحد می‌باشد.

اساس بنیان‌گذاری این سازمان اسلامی، تحقق عدالت اجتماعی و تلاش برای ایجاد جامعه جهانی اسلامی و توحید کلمه مسلمین بوده است. تأمل در اساسنامه و میثاق رابطه عالم اسلامی و بررسی چگونگی شکل‌گیری و اهداف آن، نمایانگر اشتیاق جهان اسلام به احیای اسلام و اتحاد مسلمین است.

اعضای مؤسس رابطه عالم اسلامی با عقیده و ایمان با الله‌تعالی عهد بسته‌اند که فریضه تبلیغ و نشر دین خدا را ادا کنند و تمام ملتها را به میدان مسابقه خدمت برای بشریت فراخوانند و موانع فراروی ایجاد جامعه جهانی اسلامی را بردارند و هر خیرخواه امت اسلامی را یاری دهند و با هر جاهلیتی اعم از قدیم و جدید مبارزه نمایند و برای اسلام، نژاد و ملت معینی در نظر نگیرند و به خاطر رسیدن به این اهداف از امکانات در دسترس معنوی، مادی و فرهنگی به روش مثبت و سالم استفاده کنند. ضمن اینکه تأکید دارند تنها با تطبیق و عملی شدن اصولی که اسلام آنها را پایه‌‌ریزی کرده است، صلح جهانی پدید می‌آید.

آرمانها و اهداف تأسیس 

سازمان رابطه عالم اسلامی کلیه امکانات موافق با احکام شریعت اسلام را در راستای تحقق اهداف خود بکار می‌گیرد، از جمله:

دعوت به اجرای احکام شریعت اسلامی در مسائل فردی، گروهی و جهانی.

 هماهنگ کردن تلاشهای فعالان اسلامی در جهان و همکاری آنان با یکدیگر و اصلاح روشهای دعوت و تبلیغ در چارچوب قرآن و سنت.

توسعه سطح امکانات رسانه‌ای، تبلیغی، تربیتی، آموزشی و فرهنگی بین مسلمانان و بالا بردن کارآمدی آنها.

برگزاری همایش‌ها، دوره‌های تخصصی، تربیتی و رسانه‌‌ای.

بهره‌گیری از موسم حج در راستای تقریب و هماهنگی اصحاب‌ اندیشه‌ و نظر و تشویق آنان به ارائه راهکارهای علمی برای پیشرفت مسلمانان در جهان، اشراف بر فعالیتهای مجمع فقه اسلامی و کمک به اهدافش در ارائه راه‌حل‌های اسلامی برای نیازهای عصر حاضر.

حمایت از فعالیتهای گسترش زبان عربی و بالا بردن کیفیت آموزش آن در میان ملتهای مسلمان عرب و غیر عرب.

ایجاد دفاتر و مراکزی اسلامی که برای اهداف اسلامی فعالیت‌ کنند.

امدادرسانی فوری به مسلمانان آسیب‌دیده در جنگ‌ها و حوادث طبیعی و مشارکت در راه‌اندازی و ساخت مساجد و فعالیت در آن.

کنفرانس عمومی اسلام 

کنفرانس عمومی اسلام از مجموعه‌ای از دعوتگران و فعالان معروف اسلامی تشکیل شده است و مهمترین نهاد در رابطه عالم اسلامی به حساب می‌آید. این سازمان مشروعیت نمایندگی از طرف ملتهای مسلمان را از طریق همایش مذکور کسب می‌کند.

اولین اجلاس همایش عمومی اسلام در سال 1381 هـ ـ 1961 م برگزار شد و بنا بر تصویب آن، رابطه عالم اسلامی تأسیس شد.

تاکنون [زمان نوشتن این مقاله] نوزده دوره این همایش در مکه مکرمه برگزار شده است و از مهمترین مصوبات آن می‌توان به موارد زیر اشار‌ه‌ کرد: 

تاکید بر حمایت اندیشه‌ همبستگی اسلامی و از بین بردن اسبابی که باعث تضعیف دینداری، برانگیختن تعصبات مذهبی، اصطکاک منافع منطقه‌ای، نفوذ بیگانگان و ترویج افکار غیراسلامی می‌شود.

ضرورت ایمان به مقدس بودن حرمین شریفین و احترام به مکه مکرمه، ماههای حرام و شعائر حج و تأکید بر حفاظت از امنیت حرمین به وسیله کسانی که عهده‌دار آن هستند.

انتشار پیمان عمل اسلامی مکه مکرمه، مسئله فلسطین و دعوت به تشکیل گروه‌ هماهنگی و کنگره جهانی علما و اندیشمندان مسلمان و نیز توجه به فرآیند جهانی‌شدن.

شورای سیاست‌گذاری

بالاترین مرجع تصمیم‌گیری در سازمان رابطه عالم اسلامی شورای سیاست‌گذاری است که 60 نفر از شخصیت‌های برجسته به نمایندگی از ملت‌ها و اقلیت‌های مسلمان در آن حضور دارند و شرط عضویت در این شورا فعالیت در امور دینی است.

شورای سیاست‌گذاری طبق پیشنهاد حداقل سه نفر عضو به برنامه‌ریزی و صدور دستورالعمل برای فعالیت‌های رابطه عالم اسلامی می‌پردازد و به اعضای شورا در ازای عضویت مبلغی پرداخت نمی‌شود.

مؤسسات تابعه:

اتحادیه جهانی برای تحقق اهداف خود، مؤسسات و سازمان‌‌هایی را برای فعالیت‌ در زمینه‌هایی گوناگون تأسیس کرده است:

1- مجمع فقه اسلامی مکه مکرمه

این مجمع، هیئتی علمی، اسلامی، معتبر و مستقل است که تحت پوشش رابطه عالم اسلامی فعالیت‌ می‌کند و از مجموعه برگزیده‌ای از فقها و علمای اسلام در سال 1397 هـ. / 1977م. تشکیل شده است.

بیان احکام شرعی مشکلات و مسائل جدید مسلمین در سراسر جهان طبق منابع معتبر اسلامی، برتری فقه اسلامی بر قوانین بشری و اثبات شمولیت و آمادگی فقه اسلامی برای حل کلیه مسائل امت اسلامی، انتشار گنجینه فقه اسلامی و دگرگونی و بازنویسی روش‌ها، مفاهیم و توضیح اصطلاحات فقهی به زبان روز، تشویق به مباحث علمی در زمینه‌های فقهی، گردآوری فتاوا و آرای فقهی معتبر دانشمندان و علمای محقق و نیز رویارویی با شبهات و پاسخ به شبهات مطرح شده درباره احکام شرعی، از جمله وظایف مجمع فقه اسلامی رابطه عالم اسلامی می‌باشد.

2- شورای جهانی مساجد

همایش رسالت مسجد در رمضان 1395 هـ. / 1975م. در مکه مکرمه برگزار شد و بنا بر نقش اساسی مسجد در زندگی مسلمانان، تشکیل شورای جهانی مساجد تصویب گردید.

تعیین خط‌مشی مشخص درباره مسائل و موضوعات اسلامی در چهارچوب کتاب و سنت، مبارزه با تهاجم فرهنگی و رفتارهای انحرافی، دعوت الی ‌الله، حمایت از مساجد و اوقاف اسلامی و دارایی‌های آنها و دفاع از حقوق اقلیت‌های مسلمان از اهداف شورای جهانی مساجد است.

اعضای شورای جهانی مساجد را چهل نفر از نمایندگان ملل و جوامع اسلامی تشکیل می‌دهند که داوطلبانه و بدون اخذ دستمزدی به عضویت شورا درآمده‌اند.

3- هیئت جهانی تحفیظ‌القرآن

این هیئت از فعالیتهای قرآنی موسسه امدادرسانی بین‌المللی اسلامی پدید آمده است که بنا بر تصویب شورای سیاست‌گذاری رابطه عالم اسلامی در شعبان 1421هـ. فعالیت‌های خود را به صورت مستقل آغاز کرده است.

هیئت بین‌المللی تحفیظ‌القرآن اولین سازمان در نوع خود می‌باشد که در بیش از چهل کشور جهان فعالیت‌ دارد. هیئت در مناطق تحت پوشش خود مراکز قرآنی و مسابقات قرآنی برپا می‌کند. دانش‌آموزان مستعد و علاقه‌مند به حفظ قرآن در هر کشور به صورت شبانه‌روزی در مدارس نمونه در مدت دو یا سه سال طبق برنامه ارائه شده هیئت تحفیظ‌القرآن، به حفظ قرآن و فراگیری علوم آن می‌پردازند و در نهایت به عنوان حافظان مسلّط، آشنا با علوم شرعی و دارای صلاحیت استادی قرآن کریم فارغ‌التحصیل می‌شوند.

آموزش عقیده و سنت نبوی، اتمام حفظ قرآن همراه با تجوید، شرکت در فعالیت‌های داخلی مدرسه، فراگیری زبان عربی، توانایی تعلیم قرآن و امامت و خطابت، از اهدف مهم برپایی مراکز قرآنی هیئت جهانی تحفیظ‌القرآن به شمار می‌رود.

شورای سیاست‌گذاری هیئت بین‌المللی تحفیظ‌القرآن کریم از 56 عضو تشکیل شده است که چهار نفر آنان از کشورهای امارات متحده عربی، سودان، پاکستان و یمن، و بقیه اهل عربستان هستند و دکتر عبدالله بصفر دبیرکلی هیئت بین‌المللی تحفیظ قرآن کریم را به عهده دارد.

4- هیئت جهانی تازه‌مسلمانان 

نومسلمانان با تشرف به اسلام، سفر دل‌انگیر و سختی را آغاز می‌کنند که نیاز به همکاری و حمایت مسلمانان دارند. رابطه عالم اسلامی بدین منظور و برای راهنمایی و حمایت تازه‌مسلمانان هیئت جهانی نومسلمانان را تأسیس کرده است.

هیئت جهانی نومسلمانان به راهنمایی و پاسخگویی نیاز‌های نومسلمانان می‌پردازد و به وسیله برنامه‌های مختلف ورزشی، فرهنگی، توزیع کتاب و سی دی، و برپایی دوره‌ها و همایش‌‌ها و جلسات سعی می‌کند نومسلمانان را بیشتر با اسلام آشنا سازد. همچنین فعالیت‌های مراکز اسلامی فعال برای تازه‌مسلمانان را هماهنگ می‌کند.

5- سازمان بین‌المللی امداد اسلامی 

سازمان بین‌المللی امداد اسلامی یکی دیگر از مؤسسات وابسته به رابطه عالم اسلامی است که در سال 1398هـ. / 1978م. برای کمک‌رسانی به آسیب‌دیدگان حوادث طبیعی، جنگها، بحرانها و سایر محرومین و مستمندان و نیز کمک به توسعه مناطق محروم تشکیل شده است.

این سازمان به فعالیتهای گوناگونی اعم از گسترش فرهنگ قرآنی، آموزشی، بازسازی و عمران، بهداشتی و درمانی و اجتماعی می‌پردازد که این برنامه‌‌‌ها در کمیته‌های دعوت و قرآن، مهندسی، آموزش، بهداشت و درمان و همکاری اجتماعی طراحی و اجرا می‌شوند.

برنامه‌ امدادرسانی فوری سازمان، کمک فراوانی را به جنگ‌زدگان، آورگان و آسیب‌دیدگان حوادث طبیعی در آسیا، افریقا و اروپا نموده است که آخرین نمونه مهم آن کمک‌رسانی به آسیب‌دیدگان سونامی و زلزله‌زدگان پاکستان و مردم عراق بوده است.

مؤسسات دیگر

سازمان و مؤسسات دیگری که به عنوان زیر مجمو‌عه رابطه عالم اسلامی فعالیت دارند، عبارتند از: مؤسسه خیریه عمران، هیئت بین‌المللی اسلامی رسانه‌ها، هیئت معرفی اسلام، هیئت بین‌المللی اسلامی آموزش و هیئت بین‌المللی اسلامی زنان و خانواده مسلمان، که به فعالیت در حوزه‌های مخلتف می‌پردازند.

آموزشکده‌ها

چندین دانشکده و آموزشگاه وابسته به رابطه عالم اسلامی در کشورهای اسلامی فعالیت می‌کنند و به آموزش فرزندان مسلمین در رشته‌های مختلف مشغول‌اند:

1- دانشکده تربیت ائمه و مبلغین در عربستان سعودی، 2ـ دانشکده رابطه عالم اسلامی در موریتانی، 3ـ آموزشگاههای سازمان در جزایر کومور که شامل 6 آموزشگاه در این کشور هستند، 5ـ دانشکده رابطه عالم اسلامی در نیجر، 6ـ مزکر فنی و حرفه‌ای در بنگلادش، 7ـ دانشکده مرکزی اسلامی انویای نیجریه.

مراکز فرهنگی و دفاتر

رابطه عالم اسلامی در پنج قاره دنیا مراکز فرهنگی و دفاتر نمایندگی دارد که به فعالیت‌های دینی و خدمت‌رسانی به مسلمانان می‌پردازند.

مراکز فرهنگی اسلامی در ایتالیا، اسپانیا، بلژیک، هلند، فرانسه، مرکز اسلامی در هلسنکی دانمارک، برزیل، وین، مرکز دعوت اسلامی استکهلم سوئد، موسسه اسلامی فرهنگی ژنو، مرکز خادم‌الحرمین مانت لاژولی فرانسه، مرکز اسلامی ملک فیصل گینه کوناکری، مرکز اسلامی ملک فیصل کوتونو بنین، تحت پوشش رابطه عالم اسلامی فعالیت می‌کنند.

 رابطه عالم اسلامی درکشورهای مالزی، اردن، اندونزی، بنگلادش، پاکستان، امریکا (نیویورک و واشنگتن)، مالدیو، فلیپین، تایلند، برونئی، کومور، کنگو، برزیل، گابن، کنیا، موریتانی، موریس، موزامبیک، نیجریه، سنگال، آفریقای‌جنوبی، دارالسلام تانزانیا، اوگاندا، توگو، سومالی، دانمارک (کپنهاگ)، فرانسه (پاریس)، انگلس (لندن)، روسیه (مسکو)، اتریش، سودان، ایتالیا(رم)، کانادا، ، آرژانتین، ترینیدادوتوباکو و برستون استرالیا دفتر و نمایندگی دارد.

ریاست رابطه عالم اسلامی را در حال حاضر دکتر عبدالله ‌بن‌ عبدالمحسن الترکی به عهده دارد و تاکنون افرادی مانند دکتر عبدالعزیز التویجری و دکتر احمد محمد‌علی رئیس فعلی بانک توسعه اسلامی نیز عهده‌‌دار ریاست رابطه عالم اسلامی بوده‌اند.

نگارنده: عبدالغفور دورانی / سنی آنلاین

عصر اسلام

IslamAge.com

 


 

نشانی رابطة العالم الإسلامي: المملكة العربية السعودية ـ المكة المكرمة ـ ام‌الجود ص ـ ب: 537.

تلفن: 96625600919+

فاكس: 96625601267+

وب سايت رابطة العالم الإسلامي: www. themwl. org

وب سايت هیئت جهانی تحفيظ القرآن: www. hqmi. org 

وب سايت هيئت جهانی تازه‌مسلمانان: www. 4newmuslims. org

 

بازگشت به بالا

بازگشت به نتایج قبل

ارسال به دوستان

چاپ  
 

تبـلیغـا  ت

     

سايت اسلام تيوب

اخبار جهان اسلام

 
 

تبـلیغـا  ت

 

سایت نوار اسلام

دائرة المعارف شبکه اسلامی

 
 

 حـد  یـث

 

حدیث: (وَيْحَ عَمَّارٍ، تَقْتُلُهُ الفِئَةُ البَاغِيَةُ، يَدْعُوهُمْ إِلَى الجَنَّةِ، وَيَدْعُونَهُ إِلَى النَّارِ) و رد شبهه ی روافض درباره ی معاویه رضی الله عنه.


از جمله امور واجب بر مسلمان؛ داشتن حسن ظن به صحابه ی رسول الله صلی الله علیه و سلم است. زیرا صحابه بهترین یاران برای بهترین پیامبر بودند. در نتیجه حق آنان ستایش است. و کسی که به آنان طعن زند در واقع به دین خود طعن زده است.


امام ابو زرعه رازی رحمه الله در این باره فرموده: (اگر کسی را دیدی که از شأن و منزلت صحابه می کاهند؛ پس بدان که وی زندیق است. زیرا رسول الله صلی الله علیه و سلم بر ما حق دارند همانطور که قرآن بر ما حق دارد. و صحابه همان کسانی بودند که قرآن و سنت رسول الله صلی الله علیه و سلم را به ما رسانده اند. و چنین افرادی فقط می خواهند شاهدان ما را خدشه دار کنند تا از این طریق به صحت قرآن و سنت طعن وارد کنند. در نتیجه آنان زندیق اند)[1].


و یکی از صحابه ای که به ایشان تهمت می زنند؛ صحابی جلیل معاویه رضی الله عنه است. با استدلال به حدیث: (افسوس برای عمار، كه توسط یک گروه یاغی به قتل می رسد.عمار آنها را به بهشت فرا می خواند و آنها وی را به سوی آتش، دعوت می ‌دهند)[2]. که در این مقاله می خواهیم این شبه را رد کنیم.


همانطور که می دانیم عده ای از صحابه ی رسول الله صلی الله علیه و سلم در جنگ صفین به خاطر اجتهاد و برداشتی که داشتند؛ طوری که به نظر هر طرف چنین می رسید که وی بر حق است؛ به قتل رسیدند. به همین دلیل وقتی برای بعضی از آنها روشن شد که در اشتباه بوده اند؛ بر آنچه انجام دادند؛ پشیمان شدند. و پشمیانی توبه است. و توبه؛ گناهان گذشته را پاک می کند؛ بخصوص در حق بهترین مخلوقات و صاحبان بالاترین مقام و منزلت ها بعد از پیامبران و انبیاء الله تعالی.


و کسی که درباره ی این موضوع تحقیق می کند؛ برایش مشخص خواهد شد که سبب این قتال اهل فتنه بودند همان گروهی که باطل را انتشار می دادند.


و همانطور که می دانیم در این قتال بسیاری از صحابه رضی الله عنهم برای ایجاد صلح بین مردم خارج شدند؛ زیرا جنگ و خونریزی متنفر ترین چیز نزد آنان بود.


امام بخاری رحمه الله با سندش از ابی سعید خدری رضی الله عنه روایت کرده: (روزی ابوسعید خدری رضی الله عنه در حال سخن گفتن بود که صحبت از ساختن مسجد نبوی به میان آورد و گفت: ما هر كدام یک خشت حمل می ‌كردیم. ولی عمار دوتا، دوتا حمل می كرد. رسول الله صلی الله علیه و سلم او را دید. و در حالی كه گرد و خاک را از او دور می‌ ساخت، فرمود: افسوس برای عمار، كه توسط یک گروه یاغی به قتل می رسد.عمار آنها را به بهشت فرا می خواند و آنها وی را به سوی آتش، دعوت می ‌دهند. راوی می‌ گوید: عمار بعد از شنیدن این سخن ‏گفت: از فتنه‌ها به الله پناه می ‌برم)[3].


اما در این حدیث مقصود از دعوت به سوی بهشت؛ دعوت به اسباب آن است که همان پیروی از امیر است. و مقصود از دعوت به سوی آتش؛ دعوت به اسباب آن یعنی اطاعت نکردن از امیر و خروج علیه وی است.


اما کسی که این کار را با اجتهاد و برداشتی که جایز باشد؛ می کند؛ معذور خواهد بود.


حافظ ابن کثیر رحمه الله درباره ی این حدیث چنین می فرماید: (این حدیث از جمله دلائل نبوت است؛ زیرا رسول الله صلی الله علیه و سلم درباره ی کشته شدن عمار به دست گروهی یاغی خبر می دهد. و قطعا هم این اتفاق افتاد. و عمار را در جنگ صفین اهل شام به قتل رساندند. که در این جنگ عمار با علی و اهل عراق بود. چنان که بعدا تفاصیل آن را بیان خواهم کرد. و علی در این موضوع بر معاویه اولویت داشت.


و هرگز جایز نیست که به خاطر نام یاغی بر یاران معاویه آنان را کافر بدانیم. چنانکه فرقه ی گمراه شیعه و غیره چنین می کنند. زیرا آنان  با اینکه در این کار نافرمانی کردند؛ اما در عین وقت مجتهد بودند. یعنی با اجتهاد مرتکب چنین عملی شدند. و همانطور که واضح است و همه می دانیم هر اجتهادی صحیح و درست در نمی آید. بلکه کسی که اجتهادش صحیح درآید؛ دو اجر می برد و کسی که در اجتهادش خطا کرده باشد؛ یک اجر به وی خواهد رسید.


و کسی که در این حدیث بعد از سخن: (كه توسط یک گروه یاغی به قتل می رسد) بیافزاید و بگوید: (الله تعالی شفاعت مرا به وی روز قیامت نمی رساند). در حقیقت افترای بزرگی بر رسول الله صلی الله علیه و سلم زده است. زیرا هرگز رسول الله صلی الله علیه و سلم چنین چیزی را نگفته اند. و از طریق صحیح نقل نشده است. والله اعلم.


اما معنای این فرموده که: (عمار آنها را به بهشت فرا می خواند و آنها وی را به سوی آتش، دعوت می ‌دهند) چنین بوده که عمار و یارانش اهل شام را به اتحاد و همدلی دعوت می کرد. اما اهل شام می خواستند چیزی را به دست آورند که دیگران بیشتر از آنان حق داشتند آن را به دست آورند. و نیز می خواستند مردم به صورت جماعات و گروه های مختلفی باشند که هر کدام از آن جماعات برای خود امامی داشته باشند؛ در حالی که چنین چیزی امت را به اختلاف و تضاد می رساند. طوری که هر گروه به راه و روش خود پایبند می بودند و لو که چنین قصد و هدفی هم نداشته باشند)[4].


و حافظ ابن حجر رحمه الله در این باره می فرماید: (اگر گفته شود: عمار در صفین کشته شد؛ در حالی که وی با علی بود. و کسانی هم که وی را به قتل رساندند معاویه و گروهی از صحابه بود که با او همکاری می کردند. پس چطور ممکن است که رسول الله صلی الله علیه و سلم گفته باشد آنان یعنی گروه معاویه و یارانش به آتش دعوت می کردند؟


در جواب می گوییم: زیرا آنان (گروه معاویه و یارانش) گمان می کردند که به سوی بهشت دعوت می دهند. و همانطور که واضح و آشکار است همه ی آنها مجتهد بودند در نتیجه به خاطر پیروی از گمانشان هرگز سرزنش و توبیخ نمی شوند. بنا بر این مقصود از دعوت به سوی بهشت؛ دعوت به عوامل آن که همان اطاعت از امام است؛ می باشد. و عمار آنان را به پیروی از علی رضی الله عنه دعوت می داد؛ زیرا علی در آن زمان امام واجب الطاعه بود. در حالی که معاویه و گروهش به خلاف آنان دعوت می دادند؛ که آن هم به خاطر برداشتی بود که در آن هنگام به آن رسیده بودند)[5].


بنا بر این نکته ی مهم در این مسأله این است که بین مجتهدی که اشتباه کرده با کسی که به عمد فساد و فتنه به راه می اندازد؛ تفاوت و تباین قائل شویم.


و برای اثبات این قضیه این فرموده ی الله عزوجل را برایتان بیان می کنم که می فرماید: (و اگر دو گروه از مؤمنان با يکديگر به جنگ برخاستند، ميانشان آشتی افکنيد و اگر يک گروه بر ديگری تعدی کرد، با آن که تعدی کرده است بجنگيد تا به فرمان الله بازگردد پس اگر بازگشت، ميانشان صلحی عادلانه برقرار کنيد و عدالت ورزيد که الله عادلان را دوست دارد * يقيناً مؤمنان برادرند، پس ميان برادرانتان صلح (وآشتی) بر قرار کنيد، و از الله بترسيد، باشد که شما مشمول رحمت شويد)[6].


همانطور که در آیه می بینیم؛ جنگ بین مؤمنین امکان دارد که پیش آید؛ اما بدون اینکه اسم ایمان از یکی از گروه ها برداشته شود. زیرا در آیه بعد فرموده: (يقيناً مؤمنان برادرند، پس ميان برادرانتان صلح (وآشتی) بر قرار کنيد). یعنی با اینکه با یکدیگر می جنگند امام باز هم آنها را برادر نامیده و به مسلمانان دیگر دستور داده که بین آنها صلح و آشتی برقرار کنند.


شیخ الاسلام ابن تیمیه رحمه الله در باره ی این آیه فرموده: (همانطور که روشن و آشکار است الله سبحانه و تعالی با اینکه ذکر کرده دو گروه باهم می جنگند؛ و یکی بر دیگری تعدی می کند؛ اما هر دو را برادر نامیده و دستور داده که در ابتدا بین آنها صلح برقرار کنیم. سپس فرموده اگر یکی از آن دو گروه بر دیگری تعدی کرد؛ با آن گروه بجنگید. به عبارت دیگر از همان ابتدای امر دستور به جنگ با آنان نداده است؛ بلکه در ابتدا دستور به برقراری صلح داده است.


علاوه بر این رسول الله صلی الله علیه و سلم خبر دادند که خوارج را گروهی خواهد کشت که نردیکتر به حق هستند. و همانطور که می دانیم علی بن ابی طالب و یارانش کسانی بودند که خوارج را کشتند.


در نتیجه این سخن رسول الله صلی الله علیه و سلم که آنان به حق نزدیکتر هستند؛ دلالت دارد بر اینکه علی و یارانش از معاویه و یارانش به حق نزدیکتر بودند؛ با وجود اینکه هر دو گروه مؤمن هستند و شکی در ایمان آنان نیست)[7].


و از ابی سعید خدری رضی الله عنه روایت شده که رسول الله صلی الله علیه و سلم فرمودند: (هنگامی كه مسلمانان دچار اختلاف می شوند گروه خوارج از اسلام خارج می گردد و در چنين وضعی از ميان دو طايفه مسلمان كسی كه به حق نزدیکتر است با آنها می جنگد)[8].


شیخ الاسلام ابن تیمیه رحمه الله در این باره فرموده: (این حدیث صحیح دلیل بر این است که هر دو طائفه ی (علی و یارانش و معاویه و یارانش) که با هم می جنگند؛ بر حق هستند. اما علی و یارانش از معاویه و اصحابش به حق نزدیکتر هستند)[9].


پس نتیجه ای که می گیریم این است که: مجرد سخن: (به آتش دعوت می کنند)؛ به معنای کفر نیست. و از چنین برداشتی به الله تعالی پناه می بریم. و کسی که چنین برداشتی از این سخن می کند در واقع نشان دهنده ی جهل بیش از حد وی است. بلکه باید بدانیم این حدیث از احادیث وعید است؛ همانطور که ربا خوار یا کسی که مال یتیم را می خورد در آتش هستند؛ اما چنین کلامی مستلزم کفر فعل کننده ی آن نیست؛ با اینکه عملش حرام است بلکه حتی از گناهان کبیره است.


و بدین ترتیب این شبهه مردود و باطل است.

منبع: islamqa.info

مترجم: ام محمد

 

 

 

 

 

 



[1] ـ الكفاية في علم الرواية: (ص:49).

[2] ـ صحیح بخاری: (وَيْحَ عَمَّارٍ تَقْتُلُهُ الْفِئَةُ الْبَاغِيَةُ يَدْعُوهُمْ إِلَى الْجَنَّةِ وَيَدْعُونَهُ إِلَى النَّارِ).

[3] ـ صحیح بخاری: (أَنَّهُ كَان يُحَدِّث يَوْماً حَتَّى أَتَى ذِكْرُ بِنَاءِ الْمَسْجِدِ، فَقَالَ: كُنَّا نَحْمِلُ لَبِنَةً لَبِنَةً، وَعَمَّارٌ لَبِنَتَيْنِ لَبِنَتَيْنِ، فَرَآهُ النَّبِيُّ r فَيَنْفُضُ التُّرَابَ عَنْهُ، وَيَقُولُ:«وَيْحَ عَمَّارٍ تَقْتُلُهُ الْفِئَةُ الْبَاغِيَةُ يَدْعُوهُمْ إِلَى الْجَنَّةِ وَيَدْعُونَهُ إِلَى النَّارِ قَالَ: يَقُولُ عَمَّارٌ: أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الْفِتَنِ).

[4] ـ البداية والنهاية: (4/538).

[5] ـ فتح الباری: (1/542)، و مجموع فتاوى شيخ الإسلام: (4/437).

[6] ـ حجرات:9-10: (وَإِنْ طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا ۖ فَإِنْ بَغَتْ إِحْدَاهُمَا عَلَى الْأُخْرَىٰ فَقَاتِلُوا الَّتِي تَبْغِي حَتَّىٰ تَفِيءَ إِلَىٰ أَمْرِ اللَّـهِ ۚفَإِنْ فَاءَتْ فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا بِالْعَدْلِ وَأَقْسِطُوا ۖ إِنَّ اللَّـهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ * إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْكُمْ ۚوَاتَّقُوا اللَّـهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ ).

[7] ـ مجموع الفتاوى (25/ 305-306).

[8] ـ صحیح مسلم: (تَمْرُقُ مَارِقَةٌ عِنْدَ فُرْقَةٍ مِنْ الْمُسْلِمِينَ يَقْتُلُهَا أَوْلَى الطَّائِفَتَيْنِ بِالْحَقِّ).

[9] ـ مجموع الفتاوى: ( 4 / 467 ).

 
 

نظرسـنجی

 

آشنایی شما با سایت از چه طریقی بوده است؟


لينك از ساير سايت ها
موتورهاي جستجو
از طريق دوستان